کتاب مقدس چگونه بشارت می دهد؟

کتاب مقدس چگونه بشارت می دهد؟

اولین گره ذهنی شما به‌عنوان یک مسیحی پس از مواجهه با این دعوت مبارک، می‌تواند جست‌وجوی نام “احمد” در متون کتب مقدس باشد. این مسئله گرچه قابل درک است، اما در تاریخچۀ بشارت‌های کتاب مقدس چنین امری مشاهده نمی‌شود؛ یعنی در کتب مقدس هیچ‌گاه شاهد ذکر نامی صریح در بشارت ها نیستیم. آنچه لازم است در ابتدا یادآوری کنیم بیان این نکته است که در عهد قدیم آیاتی وجود دارد که جامعۀ مسیحیت آن‌ها را دربارۀ عیسی مسیح و یحیای نبی می‌دانند، در حالی که در این آیات، نام آن‌ها ذکر نشده است.

در همین ارتباط، روشنگری احمدالحسن را تقدیم شما می‌کنیم که فرمود:

«آیا بشارت‌دادن باید صراحتاً با نام باشد یا با رمز و اشاره؟! من معتقدم مسئلۀ خالی‌بودن عهد قدیم از نام عیسی یا یسوع -به‌عنوان بشارت داده‌شده- مسئله‌ای حل‌شده است؛ و در این ‌بین، چیزی جز رمز و اشاره باقی نمی‌ماند. متون رمزآلودی از عهد قدیم را بیان کردیم که تأویلشان در خصوص فرستادۀ خدا محمد رسول(ص) است؛ همان‌ طور که آنان متون رمزآلود را به عیسی(ع) تأویل نموده‌اند.» [احمدالحسن، سیزدهمین حواری، صفحه ۳۲-۴۰.]

همچنین به سخن یکی از مبلغین مسیحی رجوع می‌کنیم؛ مبلغ مسیحی “دکتر والتر ریگانز” در کتاب یشوعا بن دیوید گفت:

(اجازه بدهید این نکته را تکرار کنم: هیچ طرح مسلّم در کتاب مقدس عبری وجود ندارد که بتوان گفت به‌‌روشنی به عیسی اشاره دارد. تنها پس‌ از آنکه یک شخص به‌ این باور رسید که عیسی همان مسیح بوده است و به‌‌طور خاص‌تر همان نوع مسیح که او بود، همه‌‌چیز شروع به معنی پیداکردن و یکی‌شدن می‌کند). [یهوشوعا بن دیوید، انتشارات زیتون ۱۹۹۵، ص ۱۵۵.]

علاوه بر آن می‌توانید به‌ این لینک رجوع کرده تا سخن “ادوین صالح” دارندۀ مدرک دکترای الهیات مسیحی را نیز گوش فرا دهید که در این رابطه اشاره می‌کند که نام عیسی مسیح به‌صورت مستقیم در عهد عتیق نیامده است.[لینک]

نگاهی به پیشگویی‌ها وبشارت‌ های عهد قدیم دربارۂ عیسی(ع)

در ادامه برخی از متون عهد قدیم را که به عیسی اشاره دارد، تقدیم شما می‌کنیم و از شما درخواست می‌کنیم که به دقت به این متون توجه کنید:

در هوشع، فصلِ ۱۱، آیۀ ۱ می‌خوانیم:

«هنگامی که اسرائیل طفل بود، او را دوست داشتم و پسر خود را از مصر خواندم.»

در اِشعیا، فصلِ ۷، آیۀ ۱۴ می‌خوانیم:

«بنابراین خود خداوند به شما آیتی خواهد داد: اینک باکره حامله شده، پسری خواهد زایید و نام او را عمانوئیل خواهد خواند.»

در اشعیا، فصلِ ۹، آیاتِ ۱ الی ۲ می‌خوانیم:

«۱ لیکن برای او که در تنگی می‌بود، تاریکی نخواهد شد. در زمان پیشین زمین زبولون و زمین نفتالی را ذلیل ساخت، اما در زمان آخر آن را به راه دریا به آن طرف اردن در جلیل امت‌ها محترم خواهد گردانید. ۲ قومی که در تاریکی سالک می‌بودند، نور عظیمی خواهند دید و بر ساکنان زمین سایۀ موت نور ساطع خواهد شد.»

در میکا، فصلِ ۵، آیۀ ۲ می‌خوانیم:

«و تو ای بیت‌لحم افراته اگرچه در هزاره‌های یهودا کوچک استی، از تو برای من کسی بیرون خواهد آمد که بر قوم من اسرائیل حکمرانی خواهد نمود و طلوع‌های او از قدیم و از ایام ازل بوده است.»

و در زکریّا، فصلِ ۹، آیۀ ۹ می‌خوانیم:

(ای دختر صهیون بسیار وجد بنما و ای دختر اورشلیم آواز شادمانی بده! اینک پادشاه تو نزد تو می‌آید. او عادل و صاحب نجات و حلیم است و بر الاغ و بر کره بچه الاغ سوار است.»

همان طور که مرور کردیم در این آیات هیچ نامی از عیسی مسیح برده نشده است؛ پس در خواست نام صریح در بشارت مردود و غیر قابل پذیرش است. چراکه با این کار به متون بشارتی مربوط به عیسی مسیح ایراد وارد شده، چه بسا حقانیت وی زیر سؤال می‌رود!

نگاهی به پیشگویی‌ها و بشارت های عهد قدیم دربارۀ یحیی(ع)

در عهد قدیم متونی وجود دارد که طبق انجیل، اشاراتی به یحیی تعمیددهنده است.

طبق انجیل، اشعیا فصلِ ۴۰، آیۀ ۳ به او اشاره دارد:

«صدای نداکننده‌ای در بیابان، راه خداوند را مهیا سازید و طریقی برای خدای ما در صحرا راست نمایید.»

و ذکر او را در آیۀ ۱ از فصلِ ۳ کتاب ملاکی می‌خوانیم:

«اینک من رسول خود را خواهم فرستاد و او طریق را پیش روی من مهیا خواهد ساخت؛ و خداوندی که شما طالب او هستید، ناگهان به هیکل خود خواهد آمد؛ یعنی آن رسول عهدی که شما از او مسرور هستید. هان او می‌آید! قول یهوه صبایوت این است.»

و بر طبق عقیدۀ مسیحیان، همان کتاب، آیات ۵ تا ۶ از فصلِ ۴ به او اشاره دارد:

«۵ اینک من ایلیای نبی را قبل از رسیدن روز عظیم و مَهیب خداوند نزد شما خواهم فرستاد. ۶ و او دل پدران را به‌سوی پسران و دل پسران را به‌سوی پدران خواهد برگردانیـد، مبـادا بیایـم و زمین را به لعنت بزنـم.»

آنچه بیان شد، متونی از بشارت یحیی نبی بود که صراحتی در آوردن نام او مشاهده نمی‌شود، با این حال معتقدیم که یحیی یکی از انبیای خدا بود؛ در این صورت، حالِ ما به هنگام  تقاضای نام احمد در متون کتب مقدس چگونه خواهد بود؟

سخن پایانی

بشارت‌های کتاب مقدس به عیسی و یحیی همراه با نام آن‌ها نیست؛ برای مثال اگر کسی به بشارت‌های مربوط به عیسی در عهد قدیم نگاه کند متوجه خواهد شد که بشارت‌ها با رمز و اشاره‌ عجین شده اند. در نتیجه معتقدین به عیسی و یحیی نباید درخواست نام صریح را در بشارت داشته باشند؛ چراکه با این کار ایمان به ایشان را زیر سؤال می‌برند و در اعتقادشان به متون بشارتی کتاب مقدس و تسلط به آن، متهم به سستی و اهمال می‌شوند.